یک کرسی برای خانه ی مطبوعات خوزستان در تهران/لیلی بهداروند

هما خوزستان:ما پازل هایی هستیم که فقط با کنار هم بودن نقش می بندیم

یادداشتی کوتاه برای خبرنگار به بهانه انتصابات جدید خانه ی مطبوعات

بدترین و رقت انگیز ترین رفتار بشر ،قضاوت کردن است ما خودمان را زمانی قبول باید بکنیم که بتوانیم دیگران را در چارچوب رفتار خودشان بپذیریم.
پذیرفتن به معنای تایید نیست
به معنای زندگی مسالمت‌آمیز، ایجاد صلح ،دوستی و رسیدن به اهداف دنباله دار با آرامش و تفکر و البته نقد و واکاوی…

منتقد موثرباشیم

این روزها شاهد انتصابات جدیدی هستیم که بنا به ذائقه ی فردی یاخوب است یا بد، یا مخالفیم یا موافق.

اما باید ببینیم که آیا این از دریچه ی دید ماست یا اجماع نظر، آیا نفع شخصی را به ارمغان می آورد یابه منفعت گروهی متصل میشود.

افشار پرویزی بابادی سرفصل این روزهای انتخابات خانه مطبوعات خوزستان

کسی که تجربه های گوناگون شغلی و حرفه ایی را بارها و بارها آزمود، در نهایت به ضمیر ناخودآگاهش گوش فرا داد و پیوست به جمع اهالی رسانه ی خوزستان…

می‌توان به راحتی در هر زمانی که میخواهی از تاریخ ،مکان و ساعت رزومه ی کاری و حرفه ایی ایشان دست پیدا کنی چیزی برای پنهان کردن ندارد.

شاهین نقره رنگ همیشه در اوج و بالاترین سطح هوشیاری پرواز میکند.

پرویزی بابادی دانش آموخته ی کارشناسی علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی سال ۸۸ و کارشناسی ارشد علوم سیاسی از دانشگاه علوم و تحقیقات اهواز سال ۹۲ و اکنون در حال گذراندن دکترای علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی اهواز می باشد .

وقتی خودمان را قبول کنیم خلاها ،چالش‌ها، آزمونها ،تجربه‌های تلخ وشیرین حرفه‌ای زندگی را با جان و دل می پذیریم———

سبک مناظره‌های خاص سیاسی دانشجویی را برای تریبون آزاد دانشگاه ها بوجود آورد

چهره ایی شناخته شده برای دانشجویان ،همان استادی که آخرین نفر است که از کلاس درس بیرون می رود
افکاربلندش سوار بر قطاری ست که دوست دارد همه را با خود همسفر کند و با دنیای ناشناخته ها آشنا سازد.

انسان در مواجهه با گذشته ی خود با آنچه شکست خورده یا شکسته شده نمیتواند براحتی ارتباط برقرار کند

پذیرش پروسه درد دارد

افراد کمی را می‌توان یافت که به اشتباه خود اعتراف کنند و در کنارش باشند اثر ببخشند و اثرگذار باشند.

دکتر بابادی دغدغه قلم را از دوران دانشجویی با ایجاد انجمن های علمی علوم سیاسی دانشگاه اهواز با خود داشت میخواست آنچه را که در مخیله ی ذهن دارد در برابر دیدگان همنوعانش بگذارد.

کنارسایه بان افراد پیشکسوت و با سواد رسانه شاگردی کرد و می آموخت و هیچ وقت از گفتن آنچه که نمی‌دانست ابایی نداشت.

صبحگاهان کنار استاد غلامرضا فروغی نیا به صبح کارون سلام میداد و می آموخت ، عصرها به رسم صفای خوزستانی ها با دو استکان چایُ خرما فرهنگ جنوب را کنار روزنانه نگار خوش قلم امید هلالی می‌ گذراند

روزنامه‌نگاری که در سرش هزاران اندیشه باشد جرقه ی آتش است زبانه می‌کشد ،نور می دهد،و میسوزد تا چراغ راه جامعه اش باشد

استاد افشار پرویزی بابادی نامی آشنا برای دانشجویان خوزستان جوانی کنار جوانان دیگر؛ خبرنگاری که ذهنش توان حبس اندیشه هایش را ندارد پس یک روز شاگرد میشود و یک روز استاد، یک روز می آموزد یک روز آموزش می‌دهد.

به وجود آوردن یک اجماع از انسان های متفاوت کار ساده ای نیست

فکر و توافق کنار خانه مطبوعات

قبل از آنکه این چند خط را بنا بر سالها شناخت، از افق دید یک نویسنده ی مصلح و انسانی که همیشه میخواهد زوایای مثبت آدمها را کشف کند و البته نقدهایی هم وجود دارد که پذیرفتنی ست ، به نگارش در آورم
بدون تعارف از مدیر جدید خانه ی مطبوعات خوزستان خواستم اهداف کوتاه‌مدت یا بلندمدت خود را در هر چند سالی که در این مقام باشد بطور اجمالی برای اهالی محترم قلم و رسانه ی خوزستان و شهروندان بیان کند .

هر چه باشد ،باشد.
ما اندیشه های ناب و توان زیاد را می طلبیم راهی متفاوت که تغییر را احساس کنیم.

دکتر پرویزی بابادی بی درنگ به سوالاتم پاسخ داد که در چند خط بطور اجمالی می آورم

این گوی و این میدان

۱ -ایجاد فضایی برای دورهای حرفه‌ایی خبرنگاران ویژه و متخصص در حوزه هایی متفاوت مانند نفت وگاز، محیط زیست وو..

۲-عدم توزیع رایگان کلیه نشریات و روزنامه ها به نهادها و ادارات دولتی.

۳- پشتیبانی مالی از پایگاهای خبری خوزستان.

۴- ایجاد کمیته مطالعات و ارتقاء سطح کیفی و کمی مطبوعات خوزستان با استفاده و همفکری از اساتید و نخبگان.

۵- ایده یابی در جلسات متناوب ،ویدئو کنفرانس و نشست هایی که متناسب با بحران فاصله گذاری اجتماعی این روزهایمان باشد.

۶- ریل گذاری های منسجم ارتباطی با پایتخت در خانه ی مطبوعات کشور یعنی اینکه بدانیم “خانه ی مطبوعات خورستان باید یک کرسی در تهران داشته باشد”

۷-همراهی و همکاری دوسویه هنرمندان، اهالی قلم، تئاتر، موسیقی ،شعر استان با خانه مطبوعات.

۸- پیگیری تعاونی مسکن اهالی رسانه .

۹-نقد و بررسی ماهیانه ی پایگاه‌های خبری ،سردبیران جراید و اهالی رسانه توسط افراد خبره و اساتید فن ،هم اندیشی در جهت ارتقاء کیفیت خروجی محتوی .

۱۰-طرح جشنواره های فصلی برای خبرنگاران و اهالی قلم.

۱۱-سرکشی ،عیادت، همدلی با اعضای خانه ی مطبوعات به مناسبت های مختلف.

۱۲-ایجاد دفتر ِخانه ی مطبوعات در شهرهای فعال استان.

۱۳-حل و فصل مشکلات خبرنگاران دور از فضای دادسراها با حضور کارشناسان حقوقی رسانه.

اینها مواردی هستند که در پستوی ذهن رئیس خانه مطبوعات استان ، مدیرمسئول روزنامه ی
هُما خوزستان و پایگاه خبری امید خوزستان نا آرام ،بی قرار اما هدفمند می چرخند.

بقول آقای پرویزی بابادی از خبرنگاران و اهالی قلم استان دعوت مینماییم که اندیشه ها ،طرح ها و دغدغه هایشان را به این موضوعات و موارد ذکر شده اضافه و انعکاس نمایند .

پ.ن
نگارنده بدون در دست داشتن زاویه ایی بَرنده یا بُرنده چند خطی را از افق مثبت اندیش افکار خویش قلم فرسایی نمود.

باید بدانیم اگر انسان‌ها را خراش بدهیم زیرآن انسانی خشن هویدا می شود “ساختن “بسیار دشوارتر از ویران کردن است
باهم دوست باشیم تا…

به قصد وصل کردنِ نقطه ها به هم برسیم

خانه مطبوعات باید خانه ی دوم اهالی رسانه باشد

تیرماه یکهزارو سیصدو نودونه

لیلی بهداروند
کارشناس روابط عمومی و فعال رسانه