مادرانی که در فقر فرزند خود را پرورش می دهند

گاهی زمان برای مادران که در اجتماع به فقر دچارند به سختی می گذرد مادرانی که در یک دست فرزند خود و در دست دیگر خواهش برای مبلغی ناچیز از عابران در خیابان دارند ،این مادران خود را فراموش کرده اند و برای ادامه زندگی فرزند خود تلاشی دو چندان دارند .

سوالی  که در ذهنم مداوام تکرار می شود که چرا این مادران در گوشه یک برج تجاری و فرزندی در آغوش چندین ساعت در کنار مغازه ای چشم به کمک افرادی دارد که گاهی با نگاهی سرد و کلماتی آنان را بیازارند ،به راستی فقر این خانواده ها چه دلیلی می باشد .

زندگی در فقر با داشتن فرزند بسیار غم انگیز است آنها فرصتی برای خود توجه کردن ندارند برای آنها جا افتاده که فقط به فکر زنده بودن باشند تا زندگی کردن و پرورش مناسب فرزند خود وقت و دلیلی ندارند.

سوال این است ما چه تعداد از این زنان را در استان خود داریم آیا این چنین زنان بد سرپرستند ،بی خانه ،درآمد و سرپناه ندارند و یا به علتی هایی این وضع زندگی را انتخاب خواسته یا ناخواسته داشتنه اند.

فرزندان این مادران در بستر فقر دوران کودکی خود را سپری می کنند و کم کم شاهد دردهای مادری که در گوشه خیابان دستانش می لرزد و سرما و گرما را به خاطر فرزندش احساس نمی کند شاهد خواهند بود آیا این مادران می توان در کنار فقر به تربیت فرزند خود و آموختن مهارتی در اجتماع بپردازند .

آیا نان برای این مادران مهم است یا تربیت فرزند خود را خواهانند آنهاساعات بسیار زیادی در هر گوشه و کنار در حال درخواست کمکی ناچیز هستند و گاه چنان خسته شده اند که در گوشه ای پرت شده و هیچ شلوغی رفت و آمد عابرین خیابان را متوجه نمی شوند،آنها فقر را به خوبی احساس کرده اند و می دانند در نداشتن مایحتاج اولیه زندگی فرصتی برای حتی گوش دادن حرف فرزندان خود راندارد.

وظیفه کدام یک از ما می باشد که گامی برای حل صحیح این فقرخیابانی و اثرات بد آن بر خانواده و اجتماع برداریم.آیا مسولین و عموم مردم از چقدرتوان خود برای کاهش این آسیب درد آورقدم موثر برداشته اند .

کمی تامل کنیم به اینکه بنی آدم اعضای یکدیگرند و این فقط یک شعار و شعر بر زبانمان نباشد و با خلق کردن فضایی در خانواده ها و اجتماع به شکل اساسی ریشه فقر را کم رنگ تر کنیم.

امید آن است که با کمک و هم فکری شاهد خیابان هایی خالی از افراد فقیر نشین و فرزندان رها شده باشیم و بتوانیم برای این معضل راهکارهایی درست و مناسب جستجو کنیم.

سکینه فرهادیان بابادی
مشاوره خانواده و کارشناس ارشد روانشناسی عمومی